სუნიანი გველის თავი

Სარჩევი:

ვიდეო: სუნიანი გველის თავი

ვიდეო: სუნიანი გველის თავი
ვიდეო: dzvali damdzimda tavi ძვალი დამძიმდა თავი 2024, აპრილი
სუნიანი გველის თავი
სუნიანი გველის თავი
Anonim
Image
Image

სუნიანი გველის თავი არის ოჯახის ერთ -ერთი მცენარე, სახელად ლაბიატები, ლათინურად ამ მცენარის სახელი ასე ჟღერს: Dracocephalum fetum Bunge. რაც შეეხება თავად გველიანი გველების ოჯახის დასახელებას, ლათინურად ეს ასე იქნება: Lamiaceae Lindl.

მძაფრი გველის თავის აღწერა

სუნიანი გველის თავი ერთწლიანი მცენარეა მოწითალო ღეროთი, რომელიც მოკლე თმიანია, ყველაზე ხშირად ასეთი ღერო განშტოებულია ფუძიდან და მისი სიმაღლე დაახლოებით ხუთიდან თხუთმეტ სანტიმეტრამდეა. ამ მცენარის ფოთლები შეიძლება იყოს როგორც ოვალური, ისე მოგრძო-ოვალური, ასეთი ფოთლები ვიწროვდება ფუძისკენ. მწველი გველის ყვავილედები მოთავსებულია მოკლე ფეხებზე ექვსყვავილოვან ცრუ გრიგალებში, რომლებიც განლაგებულია ღეროს ბოლოს. კალის სიგრძე რვადან ცხრა მილიმეტრამდეა, ორპირიანია და რგოლი შეღებილია ღია მეწამულ ტონებში, ხოლო მისი სიგრძე თხუთმეტიდან თვრამეტ მილიმეტრამდეა.

მომაბეზრებელი გველის ყვავილის პერიოდი მოდის ივნისიდან აგვისტოს თვემდე. ბუნებრივ პირობებში, ეს მცენარე გვხვდება მონღოლეთის ტერიტორიაზე, ასევე დასავლეთ ციმბირის დაურსკისა და ანგარა-საიანის რეგიონებში. ზრდისთვის მცენარე უპირატესობას ანიჭებს ადგილებს ძვირადღირებული, კლდოვანი სტეპის ფერდობების გასწვრივ საცხოვრებელ სახლებამდე შუა მთის სარტყლამდე.

სუნიანი გველის სამკურნალო თვისებების აღწერა

სუნიანი გველის თავი დაჯილდოვებულია ძალიან ღირებული სამკურნალო თვისებებით, მაშინ როდესაც რეკომენდებულია ამ მცენარის ბალახის გამოყენება სამკურნალო მიზნებისთვის. ბალახი მოიცავს ფოთლებს, ყვავილებს და ღეროებს. ასეთი ღირებული სამკურნალო თვისებების არსებობა აიხსნება მცენარეში ფლავონოიდების და ეთერზეთების შემცველობით.

რაც შეეხება ტრადიციულ მედიცინას, ამ მცენარის ფოთლების ან ყვავილების საფუძველზე მომზადებული ინფუზია აქ საკმაოდ გავრცელებულია. ასეთი სახსრები რეკომენდებულია ღებინების და დიარეის, ასევე ჭრილობის სამკურნალო და ჰემოსტატიკური აგენტის გამოყენებისთვის.

ამ მცენარის ყვავილების ფხვნილი გამოიყენება სკურბუტისა და მისი გართულებების წინააღმდეგ ბრძოლაში, ასევე ასციტებში, ართრიტებში და როგორც სიცხის დამწევი საშუალება. ამ ბალახის ინფუზია გამოიყენება გინგივიტისა და სტომატიტის დროს. გახეხილი ახალი გველის სუნიანი მწვანილი გამოიყენება ადგილობრივად, როგორც ჭრილობის სამკურნალო საშუალება სხვადასხვა ჭრილობების, ჭრილობების, აბსცესებისა და დუღილის დროს. უნდა აღინიშნოს, რომ ამ მცენარის ქიმიური შემადგენლობა ჯერ კიდევ არ არის ბოლომდე შესწავლილი, ამიტომ, შესაძლებელია, რომ აღმოჩნდეს ახალი საშუალებები, რომლებიც დაფუძნებულია გველგამძლე თავზე.

სტომატიტისა და გინგივიტისთვის, გამრეცხვისთვის, ასევე ლოსიონების სახით, შემდეგ გამოიყენება როგორც ჭრილობის სამკურნალო საშუალება: ამგვარი საშუალების მოსამზადებლად ნახევარი ნახევარი მიიღება დამტკბარი გველის თავზე სამი სუფრის კოვზი დამსხვრეული მშრალი ფოთლების ფოთლები. ლიტრი მდუღარე წყალი. შედეგად მიღებული ნარევი უნდა დარჩეს ორი საათის განმავლობაში, რის შემდეგაც ეს აგენტი ძალიან საფუძვლიანად არის გაფილტრული. მიიღეთ ასეთი საშუალება დიარეისა და ღებინებისათვის ჭიქის მესამედზე ან ნახევარ ჭიქაზე სამჯერ დღეში ჭამის დაწყებამდე. მნიშვნელოვანია აღინიშნოს, რომ ყველაზე მძლავრი ეფექტის მისაღწევად, ამგვარი საშუალების მიღებისას, რომელიც დაფუძნებულია მძინარე გველის თავზე, თქვენ არა მხოლოდ მკაცრად უნდა დაიცვან ამგვარი საშუალების მომზადების ყველა წესი, არამედ ამ საშუალების მიღების ყველა წესი.

ასციტების, ართრიტების და როგორც სიცხის დამწევი საშუალებებისათვის რეკომენდირებულია გველის სუნიანი გველის ყვავილის ფხვნილის გამოყენება. ასეთი საშუალება მიიღება ერთი გრამი დღეში სამჯერ, გარეცხილია უამრავი წყლით.

გირჩევთ: