წითელ ფესვიანი ბეღურა

2024 ავტორი: Gavin MacAdam | [email protected]. ბოლოს შეცვლილი: 2023-12-16 13:42

წითელ ფესვიანი ბეღურა არის ოჯახის ერთ -ერთი მცენარე, სახელად ბორაგი, ლათინურად ამ მცენარის სახელი ასე ჟღერს: Lithospermum erythrorhizon Siebold et Zucc. რაც შეეხება თავად ამ მცენარის ოჯახის სახელს, მაშინ ლათინურად ეს ასე იქნება: Boraginaceae Juss.

წითელ ფესვიანი ბეღურის აღწერა

წითელ ფესვიანი ბეღურა არის მრავალწლიანი ბალახი, რომლის სიმაღლე იქნება დაახლოებით ორმოციდან ოთხმოცი სანტიმეტრამდე. ამ მცენარის rhizome ყველაზე ხშირად pubescent, ასევე შეღებილი და მუქი წითელი ფერის. წითლად ფესვიანი ბეღურის ფესვი ასევე მუქი წითელია, ის იძლევა დაახლოებით ერთ-სამ ღეროს. ამ მცენარის ღერო სწორი იქნება, საკმაოდ ფუმფულა. წითლად ფესვიანი ბეღურის ფოთლები მრავალწევრია, ფორმაში შეიძლება იყოს მოგრძო ან მოგრძო-ლანცეტატი. ამ შემთხვევაში, ზედა ფოთლები ლანცეტური და ბრტყელია, ხოლო ქვედა ფოთლები ქერცლიანი. ჯაგრისები საკმაოდ მოკლეა, ისინი განლაგებულია ტოტების ბოლოებში, ნაყოფებში ისინი სწორი და საკმაოდ ფხვიერი იქნება. წითელი ფესვებიანი ბეღურის ყვავილები საშუალო ზომისაა და მოყვითალო-თეთრი ფერისაა, მათი გვირგვინი გარედან მოკლე, ფუმფულა მილით არის აღჭურვილი, ასევე ბრტყელი კიდურით, ასეთი კიდურის დიამეტრი იქნება დაახლოებით ხუთიდან რვა მილიმეტრამდე. მცენარის თხილი გლუვი და მბზინავი, ყავისფერი ფერისაა და მათი სიმაღლე იქნება დაახლოებით სამიდან ოთხ სანტიმეტრამდე. ამ მცენარის ყვავილობა ხდება ივნისის თვეში. წითელ ფესვიანი ბეღურა გავრცელებულია შორეულ აღმოსავლეთში, კერძოდ დასავლეთსა და ამურის რეგიონში. ზრდისთვის ეს მცენარე ამჯობინებს მშრალ კლდოვან ფერდობებს.

წითელ ფესვიანი ბეღურის სამკურნალო თვისებების აღწერა

უნდა აღინიშნოს, რომ ეს მცენარე დაჯილდოვებულია საკმაოდ ღირებული სამკურნალო თვისებებით, ხოლო წითელი ფესვებით დაფარული ბეღურის ფოთლები და ფესვები სამკურნალო მიზნებისთვის უნდა იქნას გამოყენებული. მცენარე შეიცავს ფენოლ კარბოქსილის მჟავებს, კერძოდ კოფეინის და ლითოსპერმიუმის მჟავებს. გარდა ამისა, კომპოზიცია ასევე მოიცავს შემდეგ ნაფტოქინონებს: შიკონინი, აცეტილციკონინი, დეოქსიკიკონინი, ჰიდროალკანინი და იზოვალერილშკინინი. ეს მცენარე დაჯილდოებულია სიმსივნის საწინააღმდეგო ეფექტებით. უნდა აღინიშნოს, რომ შიკონინს აქვს ძალიან ეფექტური ანტიგონადოტროპული მოქმედება, ასევე ანტიბაქტერიული მოქმედება დიზენტერიის ამებას წინააღმდეგ.

ამ მცენარის ფოთლებისა და ფესვებისგან დამზადებული დეკორქცია გამოიყენება ტიბეტურ, ჩინურ, იაპონურ და კორეულ მედიცინაში. აქ ეს მცენარე გამოიყენება როგორც შარდმდენი და სიცხის დამწევი საშუალება, ასევე იმპოტენციის, რესპირატორული ინფექციების, წითელას, ართრიტისა და ალისფერი ცხელების დროს. რაც შეეხება გარე გამოყენებას, აქ დეკორქცია და მალამო გამოიყენება ყინვის, დამწვრობის, ეგზემის, ჭრილობების, ასევე სიმსივნეების და კანის დაავადებების დროს.

ეგზემის დროს რეკომენდებულია შემდეგი საშუალება: მისი მომზადებისთვის, თქვენ უნდა მიიღოთ ერთი სუფრის კოვზი წითელი ფესვებით დაფარული ბეღურის ერთი ჭიქა წყალი. ეს ნარევი უნდა მოხარშოთ ხუთი წუთის განმავლობაში, შემდეგ კი გააჩერეთ ერთი საათის განმავლობაში, რის შემდეგაც ნარევი გაფილტრულია. მიღებული ნარევი უნდა მიიღოთ დღეში სამჯერ, ერთი სუფრის კოვზი.

აღსანიშნავია, რომ ეს მცენარე ასევე ძალიან ეფექტურია სხვადასხვა დამწვრობის დროს. ამ შემთხვევაში, რეკომენდირებულია გამოიყენოთ საშუალება წითელი ფესვის ბეღურაზე დაფუძნებული ლოსიონის სახით. ასეთი პროდუქტის მოსამზადებლად დაგჭირდებათ ამ მცენარის დამსხვრეული ფესვების სამი სუფრის კოვზი ნახევარ ლიტრ წყალში. ეს ნარევი იხარშება ხუთი წუთის განმავლობაში, შემდეგ კი რჩება ერთი საათის განმავლობაში ინფუზიისთვის, რის შემდეგაც ნარევი კარგად გაფილტრულია.